Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ "ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ"

Η κύρια πηγή πληροφόρησης που διαθέτει η ανθρωπότητα γύρω από την ιστορία του χριστιανισμού είναι η ίδια η

"Καινή διαθήκη".

Σχετικά με την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία του συγκεκριμένου έργου υπάρχει μια εκτενής συζήτηση από εκκλησιαστικούς κύκλους αλλά και από ανεξάρτητους ερευνητές και ιστορικούς.

Οι μεν πρώτοι όντας προσκείμενοι προς την πλευρά της εκκλησίας, ισχυρίζονται ότι τα βιβλία της Καινής Διαθήκης έχουν γραφτεί κατά την διάρκεια του 1ου αιώνα, δηλαδή σε μικρή χρονική απόσταση από την ζωή και την σταύρωση του Ιησού, οπότε πιστεύουν ότι αυτά βασίζονται σε μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων (δηλαδή των αποστόλων - ευαγγελιστών Ιωάννη και Ματθαίου) και αυτήκοων μαρτύρων όπως θεωρούνται οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς οι οποίοι ήταν μαθητές του Πέτρου και του Παύλου αντίστοιχα.

Η δεύτερη ομάδα που αναζητά ιστορικά τεκμήρια και αντιμετωπίζει με κριτική σκέψη τις πηγές, μελετά την μορφή των τεσσάρων Ευαγγελίων, εξετάζει τις σχέσεις και την συνάφεια που εμφανίζουν μεταξύ τους, αλλά και τις ομοιότητες με άλλα προγενέστερα κείμενα και ιστορίες και καταλήγει να θέτει σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία τους. Ποιοι παράγοντες πυροδοτούν αυτήν την τάση ;

α) Το γεγονός ότι κανένα πρωτότυπο χειρόγραφο (σε πάπυρο ή περγαμηνή) δεν βρίσκεται στην διάθεση ερευνητών και επιστημόνων, είτε γιατί δεν υπάρχει είτε γιατί είναι κρυμμένα από την εκκλησία. Έτσι είναι αδύνατο να γίνει η επαλήθευση της γνησιότητας καθώς και η ακριβής χρονολόγηση των αρχικών πηγών με σύγχρονες μεθόδους.

Όλα τα Ευαγγέλια έρχονται προς εμάς μέσω αντιγράφων, που δημιουργήθηκαν από την ίδια την εκκλησία, πράγμα που από μόνο του εγείρει ζητήματα αντικειμενικότητας.

β) Η έλλειψη συμφωνίας μεταξύ των τεσσάρων Ευαγγελίων για τον τρόπο που εκτυλίσσονται τα ίδια συμβάντα, πράγμα που φανερώνει ότι τα γραφόμενα δεν βασίστηκαν σε μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. Ορισμένοι μελετητές καταλήγουν ότι γράφτηκαν από ανώνυμους συγγραφείς, οι οποίοι περιέγραψαν τις αφηγήσεις που άκουσαν αρκετές δεκαετίες μετά, πράγμα που μαρτυρούν και οι τίτλοι των Ευαγγελίων, πχ ο τίτλος : "Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο" ερμηνεύεται "σύμφωνα με όσα είπε ο Μάρκος" κάτι που ισχύει ομοίως για το "Κατά Ματθαίον ...", το "Κατά Λουκάν ..." και το "Κατά Ιωάννη ..."

γ) Στην έλλειψη συγχρόνων με την εποχή αντικειμενικών ιστορικών πηγών, με βάση τις οποίες μπορεί να γίνει διασταύρωση είτε για την ύπαρξη των πρωταγωνιστών των Ευαγγελίων ως ιστορικά πρόσωπα ή για πληροφορίες που αφορούν την γέννηση της νέας θρησκείας.

δ) Στο γεγονός ότι η Εκκλησία επέλεξε να εμφανίσει τρεις αιώνες αργότερα την επίσημη εκδοχή του δόγματος, επιλέγοντας μια μικρή μειοψηφία από ένα πλήθος άλλων παρόμοιων βιβλίων που σήμερα αποκαλούνται "ΑΠΟΚΡΥΦΑ" και περιέχουν διαφορετικές αντικρουόμενες απόψεις σε σχέση με τα ίδια θέματα.

Ενδιαφέρουσες απόψεις παρουσιάζονται στο παρακάτω βίντεο που δίνει τροφή για προβληματισμό σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο :

O Xριστός της θεολογίας δεν ανήκει στην ιστορία

Στο βίντεο μιλούν οι :

-Bart Ehrman, Καθηγητής Θρησκευτικών στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill. Είναι ένας Αμερικανός μελετητής της Καινής Διαθήκης που επικεντρώνεται στην κειμενική κριτική της Καινής Διαθήκης, του ιστορικού Ιησού και της ανάπτυξης του πρώιμου Χριστιανισμού. Έχει γράψει και επιμεληθεί 30 βιβλία, μεταξύ των οποίων τρία κολεγιακά. Έχει επίσης γράψει έξι μπεστ σέλερ των New York Times

-Τσαρλς Χέντρικ, Ομότιμος Καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μιζούρι. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Hedrick περιλαμβάνουν Christian Origins, Jesus of Nazareth, New Testament Introduction, Parables, Gnosticism κ.λπ.

-Ο John Dominic Crossan είναι ένας Ιρλανδοαμερικανός μελετητής της Καινής Διαθήκης, ιστορικός του πρώιμου χριστιανισμού και πρώην καθολικός ιερέας που έχει δημιουργήσει τόσο επιστημονικά όσο και δημοφιλή έργα. Η έρευνά του επικεντρώθηκε στον ιστορικό Ιησού, στην ανθρωπολογία του κόσμου της Αρχαίας Μεσογείου και της Καινής Διαθήκης και στην εφαρμογή μεταμοντέρνων ερμηνευτικών προσεγγίσεων στη Βίβλο.

-Ρίτσαρντ Κάριερ. Ιστορικός, συγγραφέας και δημόσιος ομιλητής. Με Ph.D. από το Πανεπιστήμιο Columbia στην αρχαία ιστορία, ειδικεύεται στην πνευματική ιστορία της Ελλάδας και της Ρώμης, ιδιαίτερα στην αρχαία φιλοσοφία, τη θρησκεία και την επιστήμη, με έμφαση στην προέλευση του Χριστιανισμού και τη χρήση και την πρόοδο της επιστήμης υπό τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

-Ο Ντάνιελ Γουάλας είναι Αμερικανός καθηγητής Σπουδών της Καινής Διαθήκης στο Θεολογικό Σεμινάριο του Ντάλας. Είναι επίσης ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Μελέτης Χειρογράφων της Καινής Διαθήκης, το οποίο επιδιώκει να ψηφιοποιήσει όλα τα γνωστά ελληνικά χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης μέσω ψηφιακών φωτογραφιών.

-Ο Dale Martin είναι καθηγητής Θρησκευτικών Σπουδών Woolsey, Διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Yale, με ειδίκευση στην Καινή Διαθήκη και στις Χριστιανικές Καταβολές, συμπεριλαμβανομένης της προσοχής στην κοινωνική και πολιτιστική ιστορία του ελληνορωμαϊκού κόσμου.

-Ο Μάριος Μπέγζος (1951) είναι καθηγητής πανεπιστημίου (Συγκριτική Φιλοσοφία της Θρησκείας) και συγγραφέας. Είναι Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών