ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΕΝΑΣ ΒΟΘΡΟΣ ΑΠΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΔΟΥΛΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΕΝΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΜΗ ΒΙΟΥ, ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΔΙΚΟΥ, ΦΟΒΟΥ, ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ, ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ "ΝΟΜΙΜΗ" ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ.

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΝΟΜΟΙ  ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ  ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΗ ΒΟΥΛΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Η ΑΡΧΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΠΙΚΗ ΒΟΥΛΑ ΤΟ 1302 (18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ) ΟΠΟΥ Ο ΠΑΠΑΣ ΜΠΟΝΙΦΑΤΙΟΣ -Pope Boniface VIII  ΩΣ ΡΩΜΑΙΟΣ ΠΟΝΤΙΦΙΚΑΣ ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΟ Unam Santam ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ!! 




ΑΥΤΗ Η ΑΥΤΟΒΟΥΛΗ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΙΣΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΞΙΩΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (ενω μιλαει για προβατα -και απο τα προβατα εξαιρεί τους ΕΛΛΗΝΕΣ!!) ΩΣ "ΝΟΜΟΣ" ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ  ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:


Unam Sanctam

Μετάφραση Αυτολεξεί

Η Αυτού Αγία Πάπα Μπονιφάς VIII

18 Νοεμβρίου 1302

ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, είμαστε υποχρεωμένοι να πιστεύουμε και να υποστηρίζουμε ότι η Εκκλησία είναι μία, ιερή, καθολική και επίσης αποστολική. Πιστεύουμε σ΄ αυτήν σταθερά και ομολογούμε με απλότητα ότι έξω από αυτήν δεν υπάρχει σωτηρία ούτε άφεση αμαρτιών, όπως δηλώνει ο Σύζυγος στα Καντίλια (Canticles) [Sgs. 6: 8]: "Μία είναι η περιστέρα μου, το τέλειο μου. Είναι η μόνη, η επιλεγμένη εκείνης που την έφερε, "και αντιπροσωπεύει ένα μοναδικό μυστικό σώμα του οποίου το κεφάλι είναι Χριστός και το κεφάλι του Χριστού είναι Θεός [1 Κορ 11: 3]. Μέσα σε αυτήν λοιπόν είναι  ένας Κύριος, μια πίστη, ένα βάπτισμα [Εφ 4: 5]. Υπήρχε τη στιγμή του κατακλυσμού μόνο μία κιβωτός του Νώε, που προετοίμαζε τη μία Εκκλησία, η οποία κιβωτός, αφού είχε τελειώσει σε έναν μόνο πήχη, είχε μόνο έναν πιλότο και οδηγό, δηλαδή, τον Νώε, (και το διαβάσαμε αυτό), έξω από την κιβωτό, όλα όσα υπήρχαν στη γη καταστράφηκαν. (σ.σ. τα παραμύθια των Εβραίων γίνανε νόμος, αν είναι δυνατόν!)


Σεβόμαστε αυτήν την Εκκλησία ως μία, ο Κύριος είπε από το στόμα του προφήτη: «Σώσε, Θεέ μου, την ψυχή μου από το σπαθί και τη μοναδική μου από το χέρι του σκύλου». [Ψλ 21:20] 
Αυτός προσευχήθηκε για την ψυχή του, δηλαδή για τον εαυτό του, την καρδιά και το σώμα του και αυτό το σώμα, δηλαδή, η Εκκλησία, το κάλεσε λόγω της ενότητας του συζύγου, της πίστης, των μυστηρίων και της φιλανθρωπίας της Εκκλησίας. Αυτός είναι ο χιτώνας του Κυρίου, ο απρόσκοπτος χιτώνας, ο οποίος δεν σκίστηκε, αλλά που ρίχτηκε με κλήρο [Ιν 19: 23-24]. Επομένως,  στην μια μοναδική Εκκλησία υπάρχει ένα σώμα και ένα κεφάλι, όχι δύο κεφάλια σαν τέρας. Δηλαδή, ο Χριστός και ο εφημέριος του Χριστού, ο Πέτρος και ο διάδοχος του Πέτρου, αφού ο Κύριος μιλούσε στον ίδιο τον Πέτρο είπε: «Τάισε τα πρόβατά μου» [Ιν 21:17], που σημαίνει, γενικά, τα πρόβατά μου, όχι αυτά, ούτε εκείνα συγκεκριμένα, από όπου καταλαβαίνουμε ότι του εμπιστεύτηκε όλα τα πρόβατα  [του Πέτρου].

 Επομένως, εάν οι Έλληνες ή άλλοι πρέπει να πουν ότι δεν εμπιστεύονται τον Πέτρο και τους διαδόχους του, πρέπει να ομολογήσουν ότι δεν ανήκουν στα πρόβατα του Χριστού, αφού ο Κύριος μας λέει στον Ιωάννη «υπάρχει μία στάνη και ένας ποιμένας ». 

Έχουμε ενημερωθεί από τα κείμενα των Ευαγγελίων ότι σε αυτήν την Εκκλησία και στη δύναμή της υπάρχουν δύο σπαθιά. δηλαδή, το πνευματικό και το εγκόσμιο. Διότι όταν οι Απόστολοι λένε: «Ιδού, εδώ είναι δύο σπαθιά» [Λκ 22:38], δηλαδή στην Εκκλησία, αφού μιλούσαν οι Απόστολοι, ο Κύριος δεν απάντησε ότι υπήρχαν πάρα πολλά, αλλά αρκετά. Σίγουρα αυτός που αρνείται ότι το πρόσκαιρο σπαθί είναι στη δύναμη του Πέτρου δεν άκουσε καλά τον λόγο του Κυρίου που διατάζει: «Βάλε το σπαθί σου στη θήκη σου» [Ματ 26:52]. Και τα δύο, επομένως είναι στην εξουσία της Εκκλησίας, δηλαδή το πνευματικό και το υλικό ξίφος, 
 αλλά το πρώτο πρέπει να διοικείται για την Εκκλησία αλλά το δεύτερο από την Εκκλησία. το πρώτο από τα χέρια του ιερέα' το τελευταίο από τα χέρια βασιλιάδων και στρατιωτών, αλλά με βούληση και ανοχή του ιερέα.



Ωστόσο, το ένα σπαθί πρέπει να υπαχθεί στο άλλο και η προσωρινή εξουσία, να υπόκειται σε πνευματική δύναμη. Διότι αφού ο Απόστολος είπε: «Δεν υπάρχει δύναμη εκτός από τον Θεό και τα πράγματα που είναι, είναι από τον Θεό ορισμένα» [Ρωμ. 13: 1-2], αλλά δεν θα χειροτονούνταν εάν το ένα σπαθί δεν ήταν υποταγμένο στο άλλο και αν το κατώτερο, όπως ήταν, δεν οδηγούνταν προς τα πάνω από το άλλο σπαθί.

Διότι, σύμφωνα με τον Ευλογημένο Διονύσιο, είναι ένας νόμος της θεότητας ότι τα χαμηλότερα πράγματα φτάνουν στην υψηλότερη θέση από τους μεσάζοντες. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη σειρά του σύμπαντος, όλα τα πράγματα δεν οδηγούνται πίσω στην τάξη ισότιμα ​​και αμέσως, αλλά το χαμηλότερο από τον ενδιάμεσο, και το κατώτερο από τον ανώτερο. Γι 'αυτό πρέπει να αναγνωρίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια ότι η πνευματική δύναμη ξεπερνά σε αξιοπρέπεια και στην ευγένεια οποιαδήποτε πρόσκαιρη δύναμη, όπως και τα πνευματικά πράγματα ξεπερνούν τα προσωρινά (temporal). Αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα και από την πληρωμή φόρου της δεκάτης, την ευλογία και την αφιέρωση των δεκάτων (tithes), αλλά και από την αποδοχή της ίδιας της εξουσίας και από την κυβέρνηση ακόμη και για πράγματα. Γιατί με την αλήθεια (σ.σ που την ειδανε την αληθεια???) ως μάρτυρας μας, ανήκει στην πνευματική δύναμη το να εδραιώσει την επίγεια δύναμη και να κρίνει αν δεν ήταν καλή. Έτσι επιτυγχάνεται η προφητεία του Ιερεμία σχετικά με την Εκκλησία και την εκκλησιαστική δύναμη: «Ιδού σήμερα σε έχω τοποθετήσει πάνω από έθνη, και πάνω από βασίλεια» και τα υπόλοιπα. Επομένως, εάν η επίγεια δύναμη ειναι λάθος, θα κριθεί από την πνευματική δύναμη. αλλά αν μια μικρή πνευματική δύναμη ειναι λάθος, θα κριθεί από μια ανώτερη πνευματική δύναμη. αλλά αν η υψηλότερη δύναμη από όλα ειναι λαθος, μπορεί να κριθεί μόνο από τον Θεό, και όχι από τον άνθρωπο, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αποστόλου: "Ο πνευματικός άνθρωπος κρίνει όλα τα πράγματα και ο ίδιος δεν κρίνεται από κανέναν"[1 Cor 2:15]
(σ.σ.ο Πάπας και  το δόγμα του επιβάλει την ασυλία του και εμείς από τότε καθόμαστε και τον κοιτάμε!!!). 

Αυτή η εξουσία, ωστόσο, (αν και έχει δοθεί στον άνθρωπο και ασκείται από τον άνθρωπο), δεν είναι ανθρώπινη αλλά μάλλον θεϊκή, παραχωρήθηκε στον Πέτρο με θεϊκό λόγο και επιβεβαιώθηκε σε αυτόν (Πέτρος) και οι διάδοχοί του από αυτόν που ο ίδιος ομολόγησε ο Πέτρος (σ.σ. μονος του ο Πέτρος αυτόκλητος μας κατσικώθηκε...), ο Κύριος λέει στον ίδιο τον Πέτρο, " αφού σύμφωνα με την μαρτυρία του Μωυσή, δεν είναι στις αρχές αλλά στην αρχή ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη [Γέν. 1: 1]. Επιπλέον, δηλώνουμε, διακηρύσσουμε, ορίζουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο για τη σωτηρία κάθε ανθρώπινο πλάσμα να υπόκειται στον Ρωμαϊκό Ποντίφ. αφού σύμφωνα με την μαρτυρία του Μωυσή, δεν είναι στις αρχές αλλά στην αρχή ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη [Γέν. 1: 1]. Επιπλέον, δηλώνουμε, διακηρύσσουμε, ορίζουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο για τη σωτηρία κάθε ανθρώπινο πλάσμα να υπόκειται στον Ρωμαϊκό Ποντίφ. 

(σ.σ. ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΜΩΡΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ, ΔΙΚΑΣΤΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΦΩΝΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!!!)


ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΓΕΝΑ