Το πρώτο μαρτυρημένο Μακεδονικό κείμενο είναι στην Ελληνική γλώσσα

Το πρώτο μαρτυρημένο Μακεδονικό κείμενο είναι στην Ελληνική γλώσσα

Στην Ελληνική και 

όχι στην Σλαβική ή σε κάποια παραλλαγή της Βουλγαρικής, είναι χαραγμένη η πλάκα (κατάδεσμος), η οποία βρέθηκε στο νεκροταφείο αρχαίας Αγοράς στην Πέλλα το 1986 και η χρονολόγησή της ανάγεται 

πριν από τα μέσα του 4ου αι. π.κ.χ. !

Είναι κατασκευασμένη από μόλυβδο έχει διαστάσεις περίπου 30x6 cm. (ξετυλιγμένη) και βρίσκεται στο μουσείο της Πέλλας. Η ύπαρξή της δημοσιεύτηκε στο "Hellenic Dialectology Journal" το 1993.

Το εγχάρακτο κείμενο που βρέθηκε τυλιγμένο στο δεξί χέρι της νεκρής με το όνομα Δαγίνα, φαίνεται ότι είναι κατάρα με την οποία επεδίωκε να δέσει τον Διονυσοφώντα και να αποτρέψει τον γάμο του με την Θετίμα. Για τον σκοπό αυτό επικαλείται τον Μάκρωνα και άλλους δαίμονες. 

Μπορεί το είδος του κειμένου να μαρτυρά το χαμηλό επίπεδο του τρόπου σκέψης της νεκρής γυναίκας η οποία πίστευε στα μάγια, ωστόσο αποτελεί ατράνταχτο τεκμήριο για την γλώσσα που μιλιόταν την εποχή εκείνη στην Μακεδονία γύρω στο 375 - 350 π.κ.χ.. 

Διάφοροι Έλληνες και ξένοι γλωσσολόγοι αποφάνθηκαν για τα δωρικά στοιχεία της συγκεκριμένης ελληνικής διαλέκτου, που μιλιόταν στην Βορειοδυτική Ελλάδα, διαχωρίζοντάς την από την Αιολική διάλεκτο.

Σε ότι αφορά την μορφή του κειμένου, παρατηρούμε πως τα σύμβολα είναι μόνο κεφαλαία, είναι ευανάγνωστα και οι λέξεις δεν έχουν μεταξύ τους κενά. Επίσης απουσιάζουν εντελώς τα σημεία στίξης.

Ο κατάδεσμος της Πέλλας

ΠΗΓΗ

Aκολουθεί το κείμενο 

και η μετάφρασή του:

1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ

1. Της [Θετί]μας και του Διονυσοφώντος την τελετή και τον γάμο καταριέμαι, και των άλλων πασών γυ-

2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ

2. [ναικ]ών, και χήρων και παρθένων, περισσότερο δε της Θετίμας, και αναθέτω στον Μάκρωνα και

3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΟ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ

3. [στους] δαίμονες, όποτε εγώ αυτά ξετυλίξω και διαβάσω πάλι, έχοντας ξεθάψει τα

4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ

4. [τότε] να παντρευτούν τον Διονυσοφώντα και όχι πριν. Να μην λάβει άλλη γυναίκα παρά εμένα

5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ

5. Εγώ δε να γεράσω μαζί με τον Διονυσοφώντα και μηδεμία άλλη. Ικέτις σας γίνο

6. [ΜΑΙ ΦΙΛ]ΑΝ ΟΙΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι ΔΑΓΙΝΑΓΑΡΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ ΑΛΛΑ

6. [μαι, την φίλ]η σας να οικτίρετε, φίλοι δαίμονες, την Δαγίνα (;), των φίλων της πάντων εγκαταλελειμμένη, αλλά

7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ

7. [...] φυλάξτε μου, όπως μη γίνουν αυτά και με κακό τρόπο η κακή Θετίμα να χαθεί

8. [....]ΑΛ[-].ΥΝΜ .. ΕΣΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ

8. [...] και εγώ δε ευδαίμων και μακάρια να γίνω

9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]

πηγή

Η όποια επίκληση ή αναφορά των Σκοπιανών για την ύπαρξη "Μακεδονικής Γλώσσας" με μη ελληνικά χαρακτηριστικά, θα πρέπει να στηρίζεται στην αποδεικτική διεργασία, δηλαδή σε απτά στοιχεία. 

Από την στιγμή που δεν υπάρχουν τέτοια ιστορικά ευρήματα, η όλη προσπάθεια των Σκοπιανών σε συνεργασία με τους εγχώριους, εγκάθετους πολιτικούς (ανεξαρτήτως κόμματος), αποδεικνύεται ως πονηρή και ύπουλη προσπάθεια παραχάραξης και ιδιοποίησης των κληρονομικών δικαιωμάτων του μοναδικού Ελλάνιου Έθνους μας.

«ΕΣΤΙΝ ΟΥΝ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (Στράβων 64 π.X. - 24 μ.X.)

μτφ. : Είναι και η Μακεδονία Ελλάδα